Η αγέλη!! Όχι των ζώων αλλά της κοινωνίας

Η αγέλη!! Όχι των ζώων αλλά της κοινωνίας

Στην πορεία της εξέλιξης του ζωικού κόσμου, παρατηρούμε πως πάντα υπάρχουν αγέλες. Και πάντα κάποιο μέλος της αγέλης προΐσταται των υπολοίπων. Ο αρχηγός λοιπόν της αγέλης, για να καταφέρνει το κουμάντο, πρέπει να έχει και κάποιες ιδιότητες, ικανότητες, που τον κάνουν να ξεχωρίζει και οπωσδήποτε να συνεχίζει να είναι επί κεφαλής. Φανερώνει πειθώ, σωματική διάπλαση και ρώμη χαρακτήρα, ικανότητα λήψης αποφάσεων για το καλό της αγέλης και βέβαια ενώνει την αγέλη. Είναι στοιχεία που παρατηρούμε στους αρχηγούς και μάλιστα έντονα.

Οι ανθρώπινες κοινωνίες είναι κι αυτές μια μορφή αγέλης. Από τα αρχέγονα χρόνια οι άνθρωποι αισθάνθηκαν την ανάγκη σχηματισμού ομάδων, καθώς αντελήφθησαν πως επηρεάζουν θετικά την επιβίωση τους. Έτσι με την πάροδο των χιλιετιών, φθάσαμε στο σημερινό επίπεδο της κοινωνίας. Δεν εννοώ και δεν θέλω να σας προσβάλλω με την λέξη αγέλη, που συνήθως την θεωρούμε υποτιμητική.

Όπως σε όλες τις ομάδες η κοινωνίες υπάρχουν αρχηγοί, έτσι δεχόμαστε αδιαπραγμάτευτα πως πρέπει να έχουμε πάνω μας κάποιον που διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις για να νέμεται αυτήν την θέση. Βέβαια υπάρχει μια λογική πίσω από αυτήν την τοποθέτηση, μόνον που πολλές φορές, ο αρχηγός δεν τηρεί τους όρους ώστε να απολαμβάνει των τιμών που του αποδίδονται.

Τι συμβαίνει στην πολιτική;;Εδώ παραδόξως, αντίθετα με τα κοινώς εννοούμενα, το φαινόμενο ανάδειξης αρχηγών, περνάει από διαφορετικά στάδια. Κατ’ αρχάς προϋπόθεση ύπαρξης αρχηγού είναι η παρουσία πολιτικού κόμματος. Αμέσως η κοινωνία-αγέλη αρχίζει να διασπάται, ενώ στην αγέλη των ζώων ο αρχηγός ενώνει. Τεράστια διαφορά. Και όσον εμφανίζονται περισσότερα κόμματα, τόσον ο κατακερματισμός αυξάνει και το αποτέλεσμα είναι η μειωμένη αντίδραση των πολιτών.

Οι πολιτικοί ως έμπειροι γνωστές της ψυχολογίας της μάζας και του ελέγχου αυτής, επιδίδονται με επιτυχία, ως φαίνεται και επί των ημερών μας, στο στήσιμο ενός σκηνικού ενάντια της κοινωνίας και των πολιτών, αλλά λίαν προσοδοφόρου για τις ατομικές τους επιδιώξεις. Χίλια κόμματα, χίλια κομμάτια οι άνθρωποι. Είναι ο ευκολότερος και ενδεδειγμένος τρόπος για τον άμεσο έλεγχο μας.

Το παραδοξότερον όμως είναι φίλοι μου, πως έστω και στα κόμματα χωρισμένοι, ποτέ δεν σταθήκαμε να εκτιμήσουμε τις ικανότητες των διαφόρων αρχηγών. Γίναμε παθητικοί δέκτες μηνυμάτων και διαδόσεων που έντεχνα διασπείρονται από καλά αμειβόμενες σκοτεινές πηγές, που μόνη δουλειά έχουν να εκθειάζουν αρχηγούς. Βροχή η ενημέρωση μας για τις σπουδές τους, την εξυπνάδα και διορατικότητα και τα ευγενή αισθήματα έναντι της κοινωνίας.

Ακούραστοι εργάτες για την προκοπή του τόπου και την ανακούφιση των πολιτών από τα προβλήματα τους. Ανιδιοτελείς και μακράν πάσης υποψίας για ίδιον πλουτισμό. Αμείλικτοι τιμωροί διαπλοκής και παράνομων συμφερόντων.

Όμως φευ, οι αγέλες των ζώων με τους ικανούς και επιδέξιους αρχηγούς τους, θεωρώ πως είναι ανώτερες των σημερινών κοινωνιών που βασίζονται σε τέτοιους κομματικούς  αρχηγούς.

Χρήστος Κράγιας