Αν ήμουν πρωθυπουργός για μια μέρα...

Αν ήμουν πρωθυπουργός για μια μέρα...

Έλα ρε μεγάλε!!! Εσένα περιμέναμε, εσένα θέλουμε. Και να ξέρεις σοβαρολογώ και δεν έχω καμμιά διάθεση ειρωνείας. Ακριβώς είσαι αυτό που περιμένει η πατρίδα. Έναν ξύπνιο, σοβαρό, ενημερωμένο για τα εντός και εκτός. Έναν αποφασισμένο Έλληνα για να αναλάβει υπεύθυνα τις τύχες του κράτους.

Έναν πατριώτη που θέλει να μας απαλλάξει από το απατεωνίστικο, ληστρικό, αντεθνικό, απεχθές ξενοκίνητο πολιτικό βούρκο που μαστίζει και απορροφά όλη μας την ενέργεια. Εγώ δηλώνω υπευθύνως και αμετακλήτως πως είμαι μαζί σου, εφόσον όμως κάνω κάποιες ερωτήσεις και ζητώ απαραιτήτως διευκρινήσεις.

Πάμε λοιπόν. Πως θα γίνεις πρωθυπουργός και θα κυβερνήσεις;;Θα κανείς ένα νέο κόμμα για να κερδίσεις τις ψήφους των πολιτών;;.Διότι από κόμματα είμαστε φουλαρισμένοι και δεν ξέρουμε πόσα θα ξεφυτρώνουν ακόμα.

Και σαν πρωθυπουργός πρέπει να πλαισιώνεται από ένα σοβαρό, πολυπληθές επιτελείο, με τις απαιτούμενες γνώσεις για την διακυβέρνηση της χώρας. Και ασφαλώς πρέπει να έχεις εξασφαλισμένους πόρους χρηματοδότησης για την συνεχή και αδιατάρακτη πορεία της κυβέρνησης σου, προς όφελος των πολιτών. Θέλω να ξέρω τι σκέφτεσαι για τα εθνικά θέματα, την εργασία, παιδεία, υγεία, κοινωνική ειρήνη και συνοχή.

Θέλω να μπω στο μυαλό σου για να καταλάβω πως μπορείς να συνδυάσεις και να τελεσφορήσεις αισίως όλα τα ακανθώδη προβλήματα που μας φόρτωσαν οι τέως και νυν πολιτικοί, που θεωρούν την πατρίδα μας δικό τους τσιφλίκι.

Δεν αμφιβάλω για τις αγαθές σου προθέσεις. Είσαι κι εσύ ένας ταλαίπωρος πολίτης που κατανοεί τα τεκταινόμενα, τις αδικίες που υφίσταται, την φτώχεια που σε δέρνει. Ζεις καθημερινά το άρρωστο υγειονομικό σύστημα. Βομβαρδίζεσαι ανηλεώς με τα ψεύδη των κυβερνώντων.  Οι τσέπες σου είναι άδειες και ψάχνεις για κέρματα, η ζωή σου κινδυνεύει από παραλείψεις και αναλγησία των πολιτικών.

Ψάχνεις υπεύθυνο και όλοι σε παραπέμπουν παραπέρα. Ουδείς ενδιαφέρεται πως κρατάς το σπίτι ζεστό τον χειμώνα και αν το ψυγείο έχει τα στοιχειώδη. Κουράστηκες να ακολουθείς κομματικές κατευθύνσεις και οδηγίες και συμπεραίνω πως ψάχνεις να βρεις έναν χώρο που θα σε αναγνωρίζει για την αξία σου και όχι τα βύσματα.

Κατανοητό, δεν θα κάνεις κόμμα και απορρίπτεις τα υπάρχοντα. Και μετά λύπης σου βλέπεις να ζεις σ’ ένα μετέωρο κόσμο, δίχως προοπτικές. Είσαι όμως πεισματάρης και θέλεις να κυβερνήσεις, απέχοντας από ίδια συμφέροντα, με γνώμονα την πατρίδα.

Εύγε, φίλε μου. Συμφωνώ ότι μπορείς να κυβερνήσεις.  Και δεν χρειάζεσαι κανένα κόμμα, διότι μ’ όλα αυτά τα λεγόμενά σου, είσαι μέλος της ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ, του τεράστιου και μοναδικού Πολιτικού Φορέα, που αντικατοπτρίζει απολύτως εσένα τον ίδιο. Έλα να γίνεις ο μηχανοδηγός της ευπρέπειας και της ανάπτυξης με το ασφαλές τρένο της ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ και των Συν Ελλήνων που έχουν τις ίδιες με σένα ανησυχίες και αγωνίες.

Όμως εδώ δεν έχει πισωγυρίσματα. Εδώ αγωνίζεσαι, οι εχθροί τριγύρω πολλοί και ο πόλεμος ανηλεής και συνεχής. Τα όπλα που χρειάζεσαι πολλά και την γνώση για τη χρήση τους θα την βρεις μέσα στην αγκαλιά του Πολιτικού Φορέα του Έθνους. Και δεν σε θέλω πρωθυπουργό για μια μέρα, αλλά εσαεί. Αντέχεις;;Θέλεις;;

Ορίστε, λοιπόν, μπροστά σου είναι η πρόσκληση και η πρόκληση. Η πατρίδα στα χέρια σου. Και δεν είσαι μόνος. Χιλιάδες οι Συν Έλληνες, τα αδέλφια σου, σε περιμένουν.

Χρήστος Κράγιας