Πρόταση δυσπιστίας…να ‘χαμε να λέγαμε και να ‘χαμε να πούμε

Πρόταση δυσπιστίας…να ‘χαμε να λέγαμε και να ‘χαμε να πούμε

Στο κοινοβούλιο λαμβάνουν χώρα πολλές και διάφορες διαδικασίες και διεργασίες. Συνεδριάσεις ολομέλειας, τμημάτων αυτής, διακομματικές επιτροπές και κομματικές μαζώξεις. Εκεί οι βουλευτές ομιλούν εκ του βήματος και ανταλλάσσουν βέλη, επιδίδονται δε με μεγάλη επιτυχία στον εντυπωσιασμό των πολιτών με ατάκες και λεξιλόγιο που τις περισσότερες φορές είναι άνευ νοήματος. Επίσης στο καφενείο της Βουλής, για να ξαποστάσουν από την κουραστική μέρα, αγαπημένοι όλοι, αφηγούνται πολιτικές επιτυχίες και αναζητούν τρόπους που θα τους ανυψώσουν έτι περαιτέρω στα μάτια των ψηφοφόρων.

Μια από τις υποχρεώσεις των βουλευτών είναι η παρουσία και η συζήτηση επί προτάσεως μομφής ή δυσπιστίας, που καταθέτει μέρος της αντιπολίτευσης εναντίον της συμπολίτευσης.

Οι λόγοι μιας τέτοιας κατάθεσης είναι πολλοί και η όλη αυτή διαδικασία επιλέγεται να συμβεί σε χρόνο που θεωρείται ότι θα αποβεί επιτυχής. Πέρυσι η μείζων αντιπολίτευση προκάλεσε ψηφοφορία επί προτάσεως δυσπιστίας εναντίον της κυβέρνησης. Θα ήταν διασκεδαστικό για το κοινό η ανταλλαγή μεταξύ των αντιπάλων παρατάξεων, χαρακτηρισμών, κατηγοριών και πάσης φύσεως λεκτικών εφευρημάτων, αν δεν καταδείκνυαν την πολιτική ένδεια και καταρράκωση.

Με το τέλος της διαδικασίας αναφαίνεται ότι η κυβέρνηση στέκεται και κερδίζει, η αντιπολίτευση χάνει και η προσυμφωνημένη μεταξύ των μερών πρόταση έκανε καλά την δουλειά της.

Φέτος, λίαν προσφάτως, έχουμε επανάληψη του ίδιου σκηνικού. Λάβρος ο Τσίπρας εναντίον Μητσοτάκη. Μητσοτάκης άνετος λόγω πλειοψηφίας, σκορπά μειδιάματα νίκης. Ευφυολογήματα εκτοξεύονται και χαρακτηρισμοί και οι βουλευτές χειροκροτούν με την αγωνία να τους πιάσει η κάμερα. Η διαδικασία βαίνει προς το τέλος και η κυβέρνηση βγαίνει συμπαγής, αλλά και η αντιπολίτευση είναι ευχαριστημένη διότι δια πυροτεχνημάτων θεωρεί ότι συσπείρωσε τους ψηφοφόρους της.

Η ιδιαιτερότητα αυτής της σύγκλησης της Βουλής και της προτάσεως δυσπιστίας, έγκειται στο γεγονός πως βρισκόμαστε επισήμως σε προεκλογική περίοδο και όλο αυτό το συμβάν είναι στημένο εκ του πονηρού και κατόπιν συναντήσεων και συζητήσεων υψηλόβαθμων μελών των δύο κομμάτων. Οι αρχηγοί βλέπουν την απαξίωση στα μάτια των ψηφοφόρων και σαν φιλαράκια που είναι παίζουν το παιχνίδι των εντυπώσεων.

Διότι αγαπητοί μου, δεν καταθέτεις πρόταση δυσπιστίας εναντίον κυβέρνησης με πλειοψηφία στην βουλή. Διότι φίλοι μου, οι βουλευτές θα ψηφίσουν εκόντες- άκοντες οτι ζητήσει ο αρχηγός, αλλιώς διαγράφονται και βρίσκονται εκτός κόμματος.  Διότι  ψηφοφόροι μου, έτσι αποσείονται κομματικές ευθύνες, παραπλανούνται οι πολίτες και στήνεται εκλογικό σκηνικό εντάσεως και πόλωσης.

Τέλος μας βλέπουν τόσο υποτιμητικά που πιστεύουν ότι με χειρίστου είδους και επιπέδου θεατρικές επιδόσεις, θα συνεχίζουν εναλλάξ να κυβερνούν την πατρίδα μας.

Τώρα αν εσύ, φίλε μου, επιθυμείς να θεωρείσαι από τα κόμματα αντικείμενο και μέσον χρήσιμο για την συνεχή τους παρουσία στην βουλή, αυτή η κατάσταση σε ευχαριστεί και αισθάνεσαι υπερήφανος, γούστο και καπέλο σου. Εγώ προβάλλω τις αντιρρήσεις μου και εκθέτω τις απόψεις μου, με την διάθεση όχι να σε παρασύρω, αλλά να ανοίξεις μάτια και αυτιά ή και να τα κλείσεις κατά περίπτωση.

Και για να μην βιαστείς να ρωτήσεις περί προτάσεων, σε διαβεβαιώνω πως για να τελειώσουν οριστικά και αίσια οι πολιτικές σου περιπέτειες, η πρόταση και απάντηση είναι ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ.

Χρήστος Κράγιας